చలిగాలి –
మానుతున్న గాయపుమచ్చ
సన్నటి నొప్పి
ఆమె ఊరగాయ
నిండుకుంది –
నూనె మరకలు
నన్ను ఆశీర్వదించేప్పుడు
అమ్మ చేయి వణుకు –
గాలిలో ఆకు
దారి లేదు –
నేను చేరుకున్నానని
గూగుల్‌ చెపుతోంది.
ఆమె పాదముద్రలపై
వెన్నెల తాకింది –
ఆమె వెళ్ళిన తర్వాత
అమ్మ అంత్యక్రియలు –
గాలి నా జుట్టును
మెల్లగా లాలిస్తోంది.
ఆ రోజు
నేను ఎవరి కూతురినీ కాదు –
తలుపు గంట మౌనం.
సముద్రంలోకి
చంద్రుడి సద్దులేని సవారీ –
నదీ జలాలు .
సముద్ర తీర అస్తమయం –
అలలు నా పేరుని
తిరిగి కడలిలోకి తీసుకెళ్ళాయి.
స్వర్గపు నది
ఎప్పటికంటే ప్రకాశిస్తోంది –
అమ్మ వెళుతోంది.
బామ్మ ఒడి –
ఆమె నాటిన చెట్డు నీడ
ఎంత చల్లగా వుంది..
అమ్మ వెడలిపోయింది.
ప్రజ్వలించే నక్షత్రాన్ని చుడుతూ
చేతులు చాచాను
ప్రాంగణంలో పుప్పొడి –
అమ్మ లేకుండానే
వేసవి వస్తూ పోతూ
ఇల్లు అమ్మకం –
చివరిసారిగా వెళ్ళా
అమ్మ వంటగదిలోకి
చిన్నానాటి ఇంటిని
కూల్చేసారు –
రాళ్ళకుప్పలో మిణుగురులు
ఇటుక ఇటుకగా
ఆమె కలలు –
శిథిలాలలో
ఆస్తుల పంపకం –
తిరిగి తెచ్చుకున్నాను
అమ్మ నిమ్మచెట్డుని
తలిదండ్రుల ఇల్లు –
చెత్తకుప్పలో వికసిస్తూ
ఖీశీతీస్త్రవ్‌- ఎవ- అశృ పూలు
జీవితం ఎలా
పునరావతం అవుతుందో..
శిశిరంలో ఆకులు
మంచు బిందువులు –
కొత్త సంవత్సరం రోజున
అమ్మ ఆశీర్వచనాలు
మహోగ్ర సముద్రం ముందు
ఏమిటి మనం ..
ఇసుక రేణువులం.
అనువాదం: పి.శ్రీనివాస్‌ గౌడ్‌
9949429449
