ఈ పురుషాధిక్య సమాజంలో ఎందరో వీరవనితల చరిత మసకబారిపోయింది. దేశం కోసం, తమ ప్రాంతాన్ని, ప్రజలను కాపాడుకోవడం కోసం చూపిన తెగువ కాలగర్భంలో కలిసిపోయింది. అలాంటి ధీర వనితలలో ఒకరు ఉల్లాల్‌ రాణి అబ్బక్క. 16వ శతాబ్దపు భారతదేశపు మొదటి నావికా యుద్ధానికి నాయ కత్వం వహించిన ధిశాలి ఆమె. ఆనాటి పోర్చుగీస్‌ వలస దళాలకు వ్యతిరేకంగా బలీయమైన నావికా రక్షణను నడిపించింది. ఆమె వ్యూహాత్మక పొత్తులు, గెరిల్లా వ్యూహాలు ఆమెను తీరప్రాంత కర్ణాటకలో జరిగిన ప్రతిఘటనకు ఒక చిహ్నంగా మార్చాయి.
ఆరోజు ఉల్లాల్‌పై ఉప్పు, తుపాకీ మందు వాసనతో కూడిన గాలి దట్టంగా ఉంది. తన తీరప్రాంత కోట ప్రాకారాల నుండి రాణి అబ్బక్క జ్వాలలతో మండుతున్న చీకటి సముద్రాన్ని వీక్షించింది. ఒకప్పుడు యూరోపియన్‌ శక్తికి చిహ్నాలుగా ఉన్న పోర్చుగీస్‌ నౌకలు ఇప్పుడు క్షితిజ సమాంతరంగా కాలిపోయాయి. వాటి తెరచాపలు సముద్రపు ఒడ్డున కూలిపోయాయి. ఆమె మనుషులు ముఖ్యంగా స్థానిక నావికులు, మత్స్యకారులు రాత్రి ముసుగులో వారిపై దాడి చేశారు. పడవల నుండి మండుతున్న బాణాలు, కొబ్బరి నూనె బాంబులను ప్రయోగించారు. యుద్ధానికి చిహ్నమైన తన ఎరుపు రంగు చీరను ధరించి, చేతిలో కత్తితో అబ్బక్క సిద్ధమయ్యింది. విజయం ఆమెకు కొత్త కాదు, అది ఆమె మనుగడ. 1570లలో ఆ రాత్రి ఉల్లాల్‌ రాణి సామ్రాజ్యాలు కూడా కాలిపోగలవని చూపించింది.
పశ్చిమ తీరం మరచిపోయిన రాణి
బ్రిటిష్‌ వారు భారతదేశంలో అడుగు పెట్టడానికి చాలా కాలం ముందు పశ్చిమ తీరం మరొక యూరోపియన్‌ శక్తి అయిన పోర్చుగీస్‌ చేత ముట్టడిలో ఉంది. 1510లో గోవాలో తమ స్థావరాన్ని ఏర్పాటు చేసుకున్న తర్వాత వారు మంగళూరు నుండి కాలికట్‌ వరకు సుగంధ ద్రవ్యాల వాణిజ్యాన్ని నియంత్రించాలని నిర్ణయించుకున్నారు. కానీ ఒక చిన్న రాజ్యం వారికి అడ్డుగా నిలిచింది. అదే ఉల్లాల్‌. ప్రస్తుత మంగళూరు సమీపంలోని ఓడరేవు. దాని పాలకురాలు రాణి అబ్బక్క చౌత. తుళునాడు ప్రాంతంలోని కొన్ని ప్రాంతాలను పాలించిన జైన చౌత రాజవంశానికి చెందినవారు. చౌతాలకు మాతృస్వామ్య వారసత్వ సంప్రదాయం ఉంది. అంటే మహిళలు అధికారం, ఆస్తిని వారసత్వంగా పొందుతారు. మన దేశంలో 16వ శతాబ్దపులో ఒక అరుదైన ఆచారం ఇది. అబ్బక్క తన యుక్తవయస్సులో సింహాసనాన్ని అధిష్టించినప్పుడు కిరీటాన్ని మాత్రమే కాకుండా, తన తీరాన్ని రక్షించుకునే భారాన్ని కూడా వారసత్వంగా పొందింది. పోర్చుగీసు వారు కప్పంతో పాటు క్రైస్తవ మతంలోకి మారాలని ఆమెను డిమాండ్‌ చేశారు. అబ్బక్క రెండింటినీ తిరస్కరించింది.
తీరప్రాంత రక్షణకై
పోర్చుగీస్‌ ఒత్తిడికి లొంగిపోయిన ఇతర ప్రాంతీయ పాలకుల మాదిరిగా కాకుండా అబ్బక్క ఒక బలీయమైన నావికా రక్షణ వ్యవస్థను నిర్వహించింది. చరిత్రకారుడు బి.ఎ. సాలెటోర్‌ రాసిన 1968 మోనోగ్రాఫ్‌, రాణి అబ్బక్కా ది క్వీన్ ఆఫ్ ఉల్లాల్‌ అండ్‌ హర్‌ స్ట్రగుల్‌ ఎగైనెస్ట్‌ ది పోర్చుగీస్‌ (మైసూర్‌ విశ్వవిద్యాలయం) ప్రకారం, ఆమె నిస్సార తీరప్రాంత జలాల్లో యూరోపియన్‌ గ్యాలియన్లను అధిగమించగల నౌకలను మోహరించింది. ఆమె నావికాదళంలో ఎక్కువగా అరబ్‌ వ్యాపారులు, మత్స్యకారులు, స్థానిక యోధులు ఉన్నారు. వారంతా ఆమె ఆదేశంతో ఐక్యమయ్యారు. ఆమె ఉల్లాల్‌ను వాచ్‌టవర్లు, ఫిరంగిదళాలు, సముద్ర గోడలతో బలోపేతం చేసింది. సమగ్ర తీరప్రాంత రక్షణకు ప్రారంభ ఉదాహరణగా దీన్ని చెప్పుకోవచ్చు.
రైనా డి ఉల్లాల్‌
1555-1588 మధ్య పోర్చుగీసువారు ఉల్లాల్‌ను స్వాధీనం చేసుకోవడానికి పదేపదే దాడులు చేశారు. ఆమె వారిని తిప్పికొట్టడమే కాకుండా సముద్రంలో ప్రతిదాడులకు కూడా నాయకత్వం వహించింది. అర్చన గరోడియా గుప్తా ది ఉమెన్‌ హూ రూల్డ్‌ ఇండియా (హాచెట్‌ ఇండియా, 2019)లో రాసినట్లుగా అబ్బక్క వ్యూహాత్మక ప్రతిభ, ఆమె రాత్రిపూట దాడి చేసే గెరిల్లా సముద్ర యుద్ధాన్ని అర్థం చేసుకోవడంలో ఉంది. సరఫరా మార్గాలపై దాడి చేస్తుంది, క్రీక్స్‌, మడుగుల భౌగోళికాన్ని ఉపయోగించుకుంటుంది. పోర్చుగీస్‌ చరిత్రకారులలో ఆమె ‘రైనా డి ఉల్లాల్‌’ గా ప్రసిద్ధి చెందింది. ఆమె ఓడలను నడిపింది. తన నౌకాదళాలకు అస్సలు విశ్రాంతి ఇవ్వలేదు.
ఐక్యతతో తిరుగుబాటు
అబ్బక్క కేవలం యోధురాలు మాత్రమే కాదు, చురుకైన దౌత్యవేత్త కూడా. మతపరమైన, ప్రాంతీయ సరిహద్దులకు అతీతంగా హిందూ అధిపతులు, ముస్లిం నావికులు, జైన వ్యాపారులు, ప్రత్యర్థి స్థానిక పాలకులు సైతం ఆమె నాయకత్వంలో చేతులు కలిపారు. ఇందిరా గాంధీ నేషనల్‌ సెంటర్‌ ఫర్‌ ది ఆర్ట్స్‌ (×+చీజA) ఆర్కైవ్స్‌ ప్రకారం పోర్చుగీసుల మరొక శత్రువు అయిన కాలికట్‌ జామోరిన్‌తో అబ్బక్క బలమైన సంబంధాలను ఏర్పరచుకుంది. ఆమె ధిక్కరణ ఆమెను కొంకణ్‌ తీరం అంతటా ఒక గొప్ప గాథగా మార్చింది. తుళు, కన్నడ భాషలలో మత్స్యకారులు వాడే బల్లాడ్‌లు ఇప్పటికీ ఆమె ధైర్యాన్ని గుర్తుచేస్తాయి. ఆమె జుట్టు కట్టకుండా ఒక చేతిలో టార్చిలైటు, మరొక చేతిలో కత్తితో యుద్ధానికి ఎలా వెళుతుందో మనకు చూపిస్తాయి.
అంతిమ యుద్ధం
పోర్చుగీసువారు 1570-1571 ప్రాంతంలో అడ్మిరల్‌ జూ పీక్సోటో నేతృత్వంలో ఉల్లాల్‌పై తీవ్రమైన దాడి చేశారు. కోటలోని కొన్ని భాగాలను స్వాధీనం చేసుకున్నారు. అబ్బక్క కుటుంబ సభ్యులను బందించారు. కానీ ఆశ్చర్యకరంగా అబ్బక్క ఎదురుదాడికి నాయకత్వం వహించింది. రాత్రిపూట కోటలోకి చొరబడి పోర్చుగీసులను మరోసారి తరిమికొట్టింది. చివరికి ఆమె బంధువులలో ఒకరి సాయం తీసుకుని అబ్బక్కను బంధించి మంగళూరులో ఖైదు చేశారు. బందిఖానాలో కూడా ఆమె తనను బంధించిన వారిపై కత్తి విసిరింది. ఇలా తన చివరి శ్వాస వరకు లొంగిపోవడానికి నిరాకరించిన గొప్ప వీర వనితగా స్థానిక కథనాలు మనకు చెబుతాయి.
సామ్రాజ్యాలను అధిగమించిన వారసత్వం
అత్యంత ధైర్య సాహసాలతో కూడిన రాణి అబ్బక్క జీవితం చరిత్ర నుండి మసకబారింది. రాణి లక్ష్మీబాయి వంటి వారి తిరుగుబాటులచే కప్పివేయబడిందని చరిత్రకారులు చెబుతున్నారు. కానీ తీరప్రాంత కర్ణాటకలో మాత్రం ఆమె జానపద నాయకురాలిగా, వలసవాదానికి వ్యతిరేకంగా ప్రతిఘటనకు చిహ్నంగా మిగిలిపోయింది. ప్రతి ఏడాది భారతదేశపు మొదటి మహిళా నావికాదళ కమాండర్‌గా ఆమెను గుర్తు చేసుకుంటారు. ఉల్లాల్‌లో ఆమె జ్ఞాపకార్థం రాణి అబ్బక్క ఉత్సవాన్ని నిర్వహిస్తారు. భారత తీర రక్షక దళం 2012లో ఐసీజీఎస్‌ రాణి అబ్బక్క అనే గస్తీ నౌకను ప్రారంభించింది. ఆమెను సముద్ర రక్షణ మార్గదర్శకురాలిగా గుర్తించారు. 2003లో భారత ప్రభుత్వం ఆమె గౌరవార్థం ఒక స్మారక తపాలా బిళ్ళను విడుదల చేసింది. ఇది ‘స్వాతంత్య్ర పోరాటం’ అనే భావన ఉనికిలో ఉండటానికి శతాబ్దాల ముందే ప్రపంచంలోని అత్యంత శక్తివంతమైన నావికాదళంతో పోరాడిన రాణికి ఆలస్య గుర్తింపుగా చెప్పుకోవచ్చు.
- డా.సలీమ
