పతనం

కామేశ్వర రావు బాగాపై సంపాదన కలిగిన ప్రభుత్వ ఆఫీస్‌లో పనిచేసి రిటైర్‌ అయ్యాడు.
అతను ఉద్యోగంలో ఉన్న ముప్పది ఐదు సంవత్సరాల కాలం రాజభోగం అనుభవించాడు. ఎందుకంటే, అతనికి ‘జీతం’ కంటే ‘గీతం’ ఎక్కువ కనుక. జీవితాన్ని బాగా అనుభవించాలని అతి కోరికతో జీవనంలోని అన్ని పార్శ్వాలను సజించాడు.
అతను తినని తిండి లేదు. తాగని మద్యం బ్రాండ్‌ లేదు. నిత్యం పండుగ వాతావరణంలా సాగింది అతని లైఫ్‌ స్టైల్‌. చేతికి ఎంత సంపాదన వస్తే అన్ని కోరికలు విజృంభించేవి.
‘గాలి బుడగ జీవితం.. నీటి బుడగ యవ్వనం’ అంటూ హమ్‌ చేసుకుంటూ ఎంజారు చేసేవాడు. అతను పిసినారి కాడు. సుఖం దొరుకుతుందంటే ఎంత ఖర్చు పెట్టడానికైనా వెనుకాడడు. పై సంపాదన ఇబ్బడి ముబ్బడిగా ఉండటం వలన అతను అలా విలాస పురుషుడుగా తయారయ్యాడు.
అతనికి ఆయాచితంగా వచ్చిన ఆ డబ్బే అతడిలోని మనిషి తత్వాన్ని దిగజార్చింది.
ఒక రోజు ఫుల్లుగా మద్యం సేవించి వస్తున్నాడు. అతను వచ్చే దారిలో డ్రంకన్‌ డ్రైవ్‌ టెస్ట్‌లు జరుగుతున్నాయి. ఆ విషయాన్ని కామేశ్వరరావు కొద్ది దూరం నుంచే గ్రహించాడు అంత మత్తు లోనూ. తాను పట్టుబడటం తథ్యం అని గమనించి తన వెహికల్‌ను లెఫ్ట్‌లో ఉన్న గల్లీలోకి మళ్ళించాడు.
నిషా నషాళానికి ఎక్కుతోంది. తాను కొన్ని గల్లీలు మారినా, ఆ ప్రాంతం ఏమిటో అతనికి తెలియటం లేదు.
ఆ గల్లీలో గల నాలుగు ఇళ్ల ముందు కొంత మందియువతులు సింగారించుకుని ఉన్నారు. చేతులతో సైగలు చేస్తూ రమ్మని పిలుస్తున్నారు. వారిలో ఒక యువతి కామేశ్వరరావును బాగా ఆకర్షించింది. అతని శరీరం అదుపు తప్పుతోంది. ఏదో సుఖం కావాలని అనిపిస్తోంది. గతంలో పర స్త్రీ సాంగత్యం అతను ఎరిగి ఉండలేదు. ఎంతగా విలాసంగా బతికినా ‘ఆ’ అలవాటు లేదు అతనికి.
అయితే ఇటువంటి కొన్ని గల్లీలు ‘రెడ్‌ లైట్‌’ ఏరియాలుగా ఉన్నాయని విని ఉన్నాడు. తనకు నచ్చిన ‘ఆ’ యువతి ముందు బైక్‌ ఆపాడు కామేశ్వర రావు. ఆమె నవ్వింది. అతను బండి మీద నుంచి కిందకు దిగాడు స్టాండ్‌ వేసి. లోపలకు దారి తీసిన ఆమెను అనుసరించాడు అతను.. అంతే… అప్పటి నుంచి విషయ లాలసత్వం కూడా ఎక్కువయింది కామేశ్వరరావుకు.
ఇంకా నాలుగు సంవత్సరాలు మాత్రమే ఉంది అతని రిటైర్మెంట్‌కు. కూతురుకు పెళ్లి చేసి పంపినా, ఆ వయస్సు అమ్మాయి కావలసి వచ్చిందన్న ఇంగితాన్ని అతడు పట్టించుకోలేదు. అలా నెలకు రెండు మూడు సార్లు ఇటువంటి సుఖాలకు అలవాటు పడ్డాడు అతను.
పదవీ విరమణకు రెండు సంవత్సరాల ముందు నుంచి అతని అలవాట్లు అతని శరీరం మీద తీవ్ర ప్రభావం చూపటం మొదలు పెట్టాయి.
అప్పటికీ ఒకసారి మైల్డ్‌స్ట్రోక్‌ వస్తే హాస్పిటల్‌కు వెళ్ళి కార్డియాలజీ విభాగంలో అన్ని టెస్ట్‌లు చేయించాడు. డాక్టర్‌ స్ట్రిక్ట్‌గా చెప్పాడు… మద్యపానం తగ్గించమని. అదేకాకుండా అతను పొందిన ‘ఆ’ సుఖాలకు ప్రతిఫలం కూడా దక్కింది. అవాక్కయ్యాడు అతను.
తనకు వచ్చింది బయటకు చెప్పుకునే వ్యాధి కూడా కాదు. తన అదష్టమో, దురదష్టమో తన అలవాట్లకు రెండేళ్ల నుంచి అతని భార్య కూడా దూరం పెట్టింది కామేశ్వరరావును. ఆమె అతనితో అంతగా మాట్లాడటం లేదు కూడా.
సిగరెట్లు తాగుతుంటే ఆయాసం వస్తుందని, కొద్ది రోజులు మానేసి, మరలా మొదలు పెట్టాడు కామేశ్వరరావు. ‘ఛ.. వెధవ జీవితం.. బ్రతికినన్నాళ్ళు చాలు..’ అనుకుంటాడు ఎంజారు చేసేటప్పుడు. ఆరోగ్య సమస్యలు చుట్టు ముట్టినప్పుడు మాత్రం విపరీతంగా బాధ పడతాడు.
—
కామేశ్వర రావు రిటైరయ్యి ఏడాది కావొస్తోంది. పై సంపాదన లేదు. పెన్షన్‌ మీదనే గడవాలి. డాక్టర్‌ చెప్పిన సలహాను అప్పటికప్పుడే తలకు ఎక్కించుకున్నాడు. ఆ తర్వాత మామూలే!
ఉద్యోగంలో ఉన్నప్పుడు ఇంటికి బంధువుల తాకిడి ఎక్కువగా ఉండేది. వారికి విందులు, వినోదాలు తక్కువ చేసేవాడు కాదు. అప్పటికీ ఇల్లాలు మొత్తుకుంటూ చెప్పింది. ‘ఇంటిని ఫంక్షన్‌హాల్‌ చేయవద్దు. మీరు పోసే మందు కోసం, కోసే కోళ్ల కోసం చుట్టరికాలు కలుపుకుని మరీ వస్తారు..’ అని.
తన దర్పాన్ని చూపించడానికి భార్య మాటలను పెడ చెవిన పెట్టేవాడు. అటువంటిది, కామేశ్వరరావు రిటైర్‌ అయ్యాక పలకరించే దిక్కు లేకుండా పోయింది. అతని భార్య మాత్రం ఎంతో ‘రిలీఫ్‌’గా ఫీలయ్యింది.
అంతే కాకుండా, కామేశ్వరరావును ఆరోగ్య సమస్యలు అధికంగా చుట్టుముట్టాయి. నెలకు కనీసం రెండు సార్లు హాస్పిటల్‌కు వెళ్ళవలసి వస్తోంది. మితి మీరిన తిండి వలన కొవ్వు బాగా పేరుకుపోయింది. తాగుడు అలవాటు వలన పాక్రియాటిస్‌ సమస్య ఉందని రిపోర్ట్స్‌ వచ్చాయి.
తనకు వచ్చిన సుఖవ్యాధికి అతి రహస్యంగా చికిత్స తీసుకుంటున్నాడు. కామేశ్వరరావు భార్యకు ఏదో అనుమానం. ఒకసారి ఇంటికి వచ్చిన కూతురుకు తండ్రి రిపోర్ట్స్‌ చూపించింది, అతను ఇంట్లో లేని సమయంలో.
వాటిల్లో ఒక రిపోర్ట్‌ చూసి కూతురు, అల్లుడు మ్రాన్పడి పోయారు.
”చీ.. మామయ్య ఇటువంటి పనులు కూడా చేసారా?” అసహ్యంగా మొహం పెట్టాడు అల్లుడు.
”ఏం చెప్పను బాబూ… ఉచ్చనీచాలు మరచి పైసంపాదన వ్యామోహంలో పడ్డాడు మీ మామయ్య. దానికి తగ్గట్లే, దురలవాట్లకు బానిస అయ్యాడు. ఏ అర్థరాత్రో వస్తే పార్టీకి వెళ్లాడేమో అనుకునేదాన్ని. ఇటువంటి పాడు పని చేస్తాడని అనుకోలేదు” కళ్ళ నీరు కుక్కుకున్న తల్లిని సముదాయించింది కూతురు.
”అమ్మా! నువ్వు మాతో వచ్చేరు ఇక. నాన్న.. ఛా.. అలా పలకాలంటేనే కంపరం కలుగుతోంది. అతనితో ఉండకు. ఆయన పెన్షన్‌తో ఆయననే ఊరేగనియ్యి” చికాకుగా చెప్పింది కూతురు.
కామేశ్వర రావుకు వచ్చే పెన్షన్‌లో సింహభాగం హాస్పిటల్‌లో టెస్ట్‌లకు, మందులకే అయిపోతోంది. ప్రతి రోజూ గుప్పెడు టాబ్లెట్స్‌ మింగవలసిన పరిస్థితి దాపురించింది అతనికి.
అతి వ్యామోహాలకు దాసుడిగా మారి, వచ్చిన సంపాదనను పొదుపు చేయకుండా విచ్చలవిడితనంగా ప్రవర్తించినందుకు బహుమతిగా దాపురించిన రోగాలను తలచుకుని వణికిపోవడం మొదలు పెట్టాడు కామేశ్వరరావు.
” ఉన్నది ఒక్కతే కూతురు. పెళ్ళి చేసి పంపించావు. స్వంత ఇల్లు ఉంది. రిటైర్‌ అయ్యాక పెన్షన్‌ వస్తుంది. బేఫికర్‌ గా ‘జల్సా’ చెయ్యక, మడి కట్టుకు ఎందుకు కూర్చోవాలి బ్రో…” అంటూ ఎగదోసి, తమ పబ్బం గడుపుకున్న మిత్రబృందం ఇప్పుడు కంటికి కన్పించడం లేదు. ఫోన్‌ చేస్తున్నా కూడా కట్‌ చేస్తున్నారు.
పొగడ్తలకు ఉబ్బిపోయి, తనదే పైచేయిగా ఉండాలని విర్రవీగిన కామేశ్వరరావుకు ఇప్పుడు జ్ఞానోదయం అయింది. ఇక జీవితాంతం మందులు వాడాలి. నెలకి ఒకటి, రెండుసార్లు టెస్ట్‌లు చేయించుకోవాలి అని చెప్పాడు డాక్టర్‌.
హఠాత్తుగా చేతుల మీద పొక్కులు కనిపించాయి కామేశ్వరరావుకు. హడావుడిగా హాస్పిటల్‌కు చేరుకున్నాడు. కొత్త ట్రీట్మెంట్‌ మొదలయింది. కొన్ని ఆయింట్‌మెంట్స్‌ రాశాడు డాక్టర్‌. భార్య కూతురు వద్దకు వెళ్ళిపోయి నెల దాటింది. ఫోన్‌ చేస్తే క్లాస్‌ పీకుతోంది. మనశ్శాంతి లేక, ఆరోగ్యాన్ని కోల్పోయి దీనావస్థలోకి వెళ్ళిపోయాడు కామేశ్వరరావు.
హాయిగా, పై సంపాదన లేని వేరే వత్తిలో ఉండి ఉంటే తనకు ఈ దురవస్థ తప్పేది అని బాధపడ్డాడు. కావాలని ఈ డిపార్ట్‌మెంట్‌లోకి వచ్చాడు. ఏ సీటుకు పైసంపాదన ఎక్కువ ఉంటుందో, ఆ సీటు కోసం పైరవీలు చేశాడు. డబ్బును ఎగజల్లాడు. ఆరోగ్యాన్ని నిర్లక్ష్యం చేశాడు. ప్రతిరోజూ పండగలా గడిపాడు. ఫలితం.. ఇప్పుడు అనుభవిస్తున్నాడు.
యథాలాపంగా, హాస్పిటల్‌ నుంచి బయటకు వస్తున్న కామేశ్వరరావును ఎదురుగా ఒక బోర్డ్‌ పలకరించి, వెక్కిరించింది.
‘ఆరోగ్యమే మహా భాగ్యం.. హెల్త్‌ ఈజ్‌ వెల్త్‌’ అని. ఈ స్లోగన్‌ను తాను ఉద్యోగంలో మంచి పీక్‌ దశలో ఉన్నప్పుడు కూడా చదివాడు. విన్నాడు. అయితే ఇప్పుడు చదువుతుంటే ఎంతో తేడా కనిపిస్తుంది ఆ పదాలలో. ..గొప్ప నీతి గోచరిస్తోంది.
– పంతంగి శ్రీనివాస రావు, 9182203351