సిందూర వృక్షం

స్వర్గలోకంలో ఇంద్రుడు ఆందోళనగా అటూ, ఇటూ తిరుగుతున్నాడు. శచీదేవి వచ్చింది. ఇంద్రుడితో ఎదో మాట్లాడబోయింది. కాని ఇంద్రుడు శచీదేవిని పట్టించుకోనే లేదు! దాంతో శచీదేవికి కోపం వచ్చింది! బృహస్పతికి కబురు చేసింది.
బృహస్పతి వచ్చాడు! కాని ఇంద్రుడు బృహస్పతిని కూడా పట్టించుకోలేదు! కనీసం దేవగురువును చూడనే లేదు! బృహస్పతి ఆశ్చర్యపోయాడు. ఇంద్రుడు ఇలా మారిపోయా డేమిటి? అనుకున్నాడు. ఇంద్రుడిలో వచ్చిన మార్పుకి కారణమేమిటి? అని ఆలోచిస్తున్నాడు. ఇంతలో నారదుడు కూడా వచ్చాడు.
ఇంద్రుడు నారదుడి రాకను కూడా గుర్తించ లేదు! శచీదేవి, బహస్పతి ఇంద్రుడి పరిస్థితి గురించి నారదుడికి వివరించారు.
”ఇంద్రుడి ఆందోళనకు కారణమేమిటో నాకు తెలుసు! కాని ఇంద్రుడినే అడుగుదాము!” అంటూ నారదుడు ఇంద్రుడి ముందుకు వెళ్ళాడు. అప్పుడు గాని ఇంద్రుడు నారదుడిని గమనించలేదు!
”దేవర్షీ నమస్కారములు, మీ రాక కోసం ఎదురు చూచుచున్నాను!” అంటూనే శచీదేవిని, బృహస్పతిని చూశాడు!
”గురుదేవా! క్షంతవ్యుడను. మీ రాకను గుర్తించలేక పోయితిని!” అని బృహస్పతిని ఇంద్రుడు ఉచితాసనములో కూర్చోబెట్టాడు! తర్వాత శచీదేవిని దగ్గరకు తీసుకున్నాడు.
”ఇంద్రా! నీ ఆందోళనకు కారణమేమి?” అడిగాడు బహస్పతి,
”స్వామీ! ఇటీవల భారతదేశములో ఒక అద్భుతమైన మొక్కను నాటినారని తెలియవచ్చినది. అది మహత్తరమైన శక్తులు గలదని ప్రచారం జరుగుచున్నది. అట్టి మొక్క పెరిగి పెద్దదై మన కల్ప వక్షమును అధిగమించునేమోయని ఆందోళనగా ఉన్నది” అన్నాడు.
బహస్పతి నారదుడి వంక సాలోచనగా చూశాడు.
”అవును గురుదేవా! ఇంద్రుడు చెప్పినది నిజమే! ఇటీవలే ఆ మొక్కను ఒక ప్రముఖ వ్యక్తి నాటారు. ఆ మొక్క ఔషధ విలువలు గల మహత్తరమైనదని, అంతేకాక ఆ మొక్క వల్ల దేశం సుభిక్షంగా ఉంటుందని, ముఖ్యంగా యుద్ధాలలో గెలుపు వరిస్తుందని, శత్రు భయం లేకుండా చేస్తుందని, దేశం ఆర్థికంగా అభివద్ధి చెందుతుందని, విస్తృత ప్రచారం జరుగుతున్నది!’ అన్నాడు నారదుడు,
”అయినచో ఆ మొక్క యొక్క శక్తులను స్వయంగా పరికింపవలె అన్నది శచీదేవి ఉత్సాహంగా.
”నిజమే! స్వయంగా పరికించెదము!” అన్నాడు ఇంద్రుడు ఏదే ఆలోచిస్తునే, చప్పట్లు కొట్టాడు.
పుష్పక విమానం వచ్చింది. నలుగురూ పుష్పక విమానంలో ఆసీనులయ్యారు!
”నారదుడు ఆ మొక్క గురించి వివరాలు, విశేషాలు మిగిలిన వారికి చెబుతున్నాడు.
ఆ మొక్కకు సిందూర వృక్షం అని నామకరణం చేశారు. ఆ మొక్కకు మనం ముందు మాట్లాడుకున్న విశేషాలతో పాటు మరో విశేషం ఉంది ! అది మానవులకు తెలియదు!” అన్నాడు నారదుడు.
”ఆ మొక్క ముందు నిలబడి అబద్దాలు మాట్లాడితే, ఆ మొక్క చక్కగా ఊగుతుంది. చల్లటి గాలి వీస్తుంది. నిజాలు మాట్లాడితే ఆ మొక్క ఆకులు రాలిపోతాయి!” వివరించాడు నారదుడు.
”ఇది భలే గమ్మత్తుగా ఉంది! ఇలాంటి లక్షణం మన కల్ప వక్షానికి గూడా లేదు !” అన్నది విస్మయంగా శచీదేవి.
ఇంతలో పుష్పక విమానం, సిందూర వృక్షం ఉన్న చోటుకి చేరింది. ఆ మొక్క పెరిగి పెద్దదై చిన్నపాటి వక్షంలా తయారైంది. ఆ చెట్టుకి పచ్చటి ఆకులు, గులాబిరంగు పువ్వులు, కాయలు ఉన్నాయి. అ వృక్షం చూడముచ్చటగా, అందంగా, శోభాయమానంగా ఉంది!
శచీదేవికి ఆ సిందూర వక్షం ఎంతగానే నచ్చింది. పుష్పక విమానం దిగి, ఆ వృక్షం వైపు నడవసాగింది! ఇంద్రుడు ఆమెను అనుసరించాడు. దేవతలంతా కామరూపధారులు కనక మనుషులకు కనబడరు!
సిందూర వక్షం కింద, దాన్ని నాటిన పెద్దాయన, దానికి నీరు పోసి పెంచుతున్న తోటమాలి మాట్లాడుకుంటున్నారు!
”మాలిక్‌, మీ నాయకత్వం కింద దేశం ఎంతగానో అభివృద్ధి చెందింది!” అన్నాడు తోటమాలి.
సిందూర వృక్షం కొద్దిగా కదిలింది!
”మాలిక్‌, మీరు దగ్గరుండి మన సైన్యానికి, మార్గదర్శకత్వం చేసి, వ్యూహాలుపన్ని, ఏ విమానం, ఎక్కడ, ఎప్పుడు, ఎలా దాడి చేయాలో సూచనలు చేసినందుననే మన సైన్యం విజయం సాధించింది!” అన్నాడు తోటమాలి.
సిందూర వక్షం, మరింత కదిలింది! కొద్దిగా గాలి వీచింది! పెద్దాయన గడ్డం దువ్వుకుని చిన్నగా నవ్వాడు.
”మాలిక్‌, యుద్ధంలో మీ దెబ్బకి శత్రుదేశం విలవిలలాడింది! మనకు ఎలాంటి నష్టం కూడా జరగకుండానే శత్రుదేశం లొంగిపోయింది. రాజీ చేసుకుందామని, మిమ్మల్ని బతిమాలుతూ ఫోన్లు చేశారు!
మీరు ఎదురుగ్గా ఉంటే కాళ్ళ మీద పడేవారు! అంతగా శతృ దేశం ప్రాధేయపడితేనే, మీరు కాల్పులు విరమించారు!” అన్నాడు తోటమాలి.
”సిందూర వక్షం మరింతగా కదిలింది! చల్లగాలి మరింత ఎక్కువగా వీచింది!
పెద్దాయన విజయం నిండిన నవ్వు నవ్వాడు.
”శత్రుదేశం మీద మీరు నిర్ణయాత్మక విజయం సాధించారు మాలిక్‌. ఆ దేశానికి, ఎక్కడి నుండి అప్పు కూడా పుట్టకుండా చేశారు! మీ ప్రాణ స్నేహితుడు కాల్పులు విరమించండి, లేకపోతే మీతో వ్యాపారం చేయను అని చెప్పినా, మీరు తగ్గేదేలే అన్నారు! అస్సలు రాజీ పడలేదు! మీలా రాజీపడని, భయపడని నాయకుడు మన దేశంలోనే కాదు, ప్రపంచంలో కూడా ఎవరూ లేరు మాలిక్‌!” అన్నాడు తోటమాలి.
సిందూర వక్షం తన కదలికలు మరింత పెంచి, ఏకంగా నాట్యమే చేసింది! చల్లగాలి మరింత చల్లనై బలంగా వీచసాగింది. దాంతో పెద్దాయన తన ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయాడు.
దేవతలు ముగ్గురూ నారదుడి వంక చూశారు!
”ఏమి నారదా? తోటమాలి మాట్లాడుతున్న ప్రతి మాటకు సిందూర వృక్షం భలేగా స్పందించింది. అంటే అవన్నీ అబద్ధాలా? బయట ప్రజలు వాటినే ఎక్కువగా నమ్ముతున్నారు కదా!” ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు ఇంద్రుడు.
”దేవేంద్రా, అవే మాటలు తిప్పి మాట్లాడుదాము! అప్పుడు తోటమాలి చెప్పే మాటలు, వాటికి సిందూర చెట్టు ఎలా స్పందిస్తుందో పరిశీలించుదాం!” అన్నాడు బహస్పతి.
నలుగురు మానవ రూపాలు ధరించి, సిందూరవక్షం కింద కూర్చున్న తోటమాలి వద్దకు వెళ్ళారు.
”తోటమాలీ, మీ పెద్దాయన నాయకత్వంలో దేశం బాగా అభివృద్ధి చెందినట్లున్నది!” అన్నది మారువేషంలోని శచీదేవి.
”ఎక్కడ తల్లీ ! దేశంలో ఒక శాతం ధనవంతుల వద్ద 40శాతం సంపద పోగయ్యింది! ఇరవై కోట్ల మంది ఒక్క పూటే తింటున్నారు! పేదలు, నిరుపేదలవుతున్నారు! ధనికులు కుబేరులవుతున్నారు!” అన్నాడు తోటమాలి అటూ ఇటూ చూస్తూ. సిందూర వృక్షం ఆకులు రాలిపోతున్నాయి.
”మీ పెద్దాయన సైన్యం యుద్ధం ఎలా చేయాలో ఎప్పటికప్పుడు మార్గదర్శకత్వం చేశాడంట నిజమేనా!” అన్నాడు మానవరూపంలోని ఇంద్రుడు.
”లేదు బాబు! యుద్ధం లేని టైము, యుద్ధం డ్రెస్‌ వేసుకుని, విమానం ఎక్కి ఫోటీలు దిగుతాడు! మా పెద్దాయనకు ఫోటోలంటే మహాపిచ్చి!” అన్నాడు తోటమాలి.
యుద్ధంలో మీ పెద్దాయన విమానాలు ఆరు పడిపోయాయంట!” అడిగాడు ఇంద్రుడు.
”యుద్ధం అంటే రెండువైపులా నష్టం ఉంటుంది కదా! విమానాలు పడిపోయిన మాట నిజమే! అయితే ఆ విమానాలు మా పెద్దాయన మోజుపడి కొన్నాడు! అందుకే ఎన్ని పడిపోయాయో బయటికి లెక్క చెప్పటం లేదు!” అన్నాడు తోటమాలి బెరుకుగా.
సిందూర వక్షం ఆకులు మరిన్ని రాలిపోయాయి!
”మీ పెద్దాయన చెప్పినా వినకుండా, మీ శత్రుదేశానికి 100 కోట్ల అప్పు ఇచ్చారు కదా! అంతేకాకుండా, మీ పెద్దాయన, తన ప్రాణస్నేహితుడు చెప్పగానే కాల్పులు విరమించాడటకదా! నేను చెబితేనే కాల్పులు ఆపారని, లేకపోతే మీతో వ్యాపారం చేయనని, అంటేనే యుద్ధం ఆపారని, పెద్దాయన ప్రాణ స్నేహితుడు ఇప్పటికి 11 సార్లు ఎక్కడ పడితే అక్కడ చెబుతున్నాడు కదా!” అన్నాడు బహస్పతి.
”అవును బాబూ అవును. మా పెద్దాయనకు ప్రాణస్నేహితుడంటే ప్రాణం! ఆయన మాట జవదాటడు. ఆయన చెబితేనే కాల్బలు విరమించాడు! అదే సత్యం! ఒక్కసారి కూడా నా ప్రాణ స్నేహితుుడు చెప్పలేదు! చెప్పినా నేను వినను! అని పెద్దాయన అనలేదు చూశారా?” అన్నాడు తోటమాలి.
సిందూర వక్షం ఆకులు చాలా రాలిపోయాయి. ”మరి మీ పెద్దాయన ముందు ఎందుకలా చెప్పావు!” అడిగాడు నారదుడు.
”ఆయన వద్ద నౌకరీ చేస్తున్నాను కదా! మా దేశంలోని పత్రికలు, టీవీ ఛానళ్ళలాగా” అన్నాడు తోటమాలి.
సిందూర వక్షం ఆకులన్నీ రాలిపోయాయి! మోడై నిలిచింది!
దేవతలు స్వర్గానికి వెళ్ళిపోయారు.
– ఉషాకిరణ్‌