కాంచన సీత

”నీ నిర్ణయంలో ఎటువంటి మార్పు లేదా?”
”మార్పు వుంటే దాన్ని నిర్ణయం అని ఎందుకంటారు..” నిష్కర్షగా జవాబు చెప్పింది అవంతిక.
”అసలు నీకేం తక్కువ చేసానని ఇటువంటి నిర్ణయం తీసుకున్నావు” ఆవేదనతో అడిగాడు భార్యను మాధవం.
ఆ ప్రశ్నకు జవాబు చెప్పకుండా మౌనంగా వుండి పోయింది అవంతిక.
‘ఇంటి నిండా నౌకర్లు, నవ్వు కోరుకున్న చీరలు, నగలు, తిరగటానికి కారు, బ్యాంక్‌ బాలెన్సు.. ఇంకే కావాలి..” అవంతిక మౌనంగా వుండటంతో గొంతు పెంచాడు మాధవం.
అయినా అవంతిక గొంతులో నుంచి మాటలు రాలేదు.
అవంతిక, మాధవంల పెళ్ళి జరిగి ముప్ఫైయేళ్ళ పైనే అవుతోంది.
‘ఒక్కటే కూతురు, పెద్ద చదువులు చదివించారు, అమెరికాలో ఉద్యోగం, ఈ మధ్యే తనకు ఇష్టమైన అమెరికా సంబంధం చూసి పెళ్ళి చేసారు. అవంతికకి ఏ బాదర బందీలు, బాధ్యతలు కూడా లేవు. అటు వంటిది ఇప్పుడు కట్టుకున్న వాడి నుంచి విడిపోదామని నిర్ణయించుకుంది. అందుకోసం విడాకులకు కూడా దరఖాస్తు చేసింది.
అదే ఇప్పుడు మాధవంకి అర్థం కాకుండా వుంది.
‘మన కుటుంబం పరువు ఏమౌతుందో, అసలు నువ్వు ఆలోచించావా?’ అసహనంతో అడిగాడు మాధవం.
‘ఆ పరువు కోసం భయపడే ఇన్నాళ్ళు ఈ ఇంట్లో వున్నాను… లేకపోతే..’ అంటూ మధ్యలోనే ఆపేసింది.
”లేకపోతే… అంటే ఏమిటి.. ఎప్పుడో పెళ్ళి పోయేదానివా” రెచ్చగొడుతున్నట్లు అన్నాడు మాధవం.
”అవును ఎప్పుడో వెళ్ళి పోయేదాన్ని, పెళ్ళయిన నాలుగేళ్ళకే వెళ్ళి పోదామనుకున్నా”
”మరెందుకు ఇన్నాళ్ళు ఆగావు…” మరింత రెచ్చగొడుతున్నట్టు పురుషాహంకారంతో అరచినంత పని చేసాడు మాధవం!
అతనికి జవాబు చెబితే ఏం జరుగుతుందో అవంతికకు తెలుసు. మాట, మాట పెరిగి చివరికి తన మీదే చేయి చేసుకుంటాడు. ఇలా ఎన్నో సార్లు జరిగింది.
మగవాడికున్న బలం, బలహీనత రెండూ ఇదే. అహంకారాన్ని చంపుకోలేదన్న వాస్తవాన్ని అంగీకరించలేక పశుబలంతో స్త్రీని లొంగదీసుకోవాలనుకుంటాడు. అదే అతని బలహీనత. అందుకే సమాధానం చెప్పకుండా మౌనంగా వంటగదిలోకి వెళ్ళి పోయింది.

ఫోన్‌ రింగ్‌ అవుతోంది అదే పనిగా. ఎవరా అని తొంగి చూసింది వంటగదిలో హడావిడిగా వున్న అవంతిక.
కూతురు స్వాతి, అమెరికానుంచి చేస్తుంది. ‘ఏమయి ఉంటుంది..’ అని మనసులో అనుకుంటూ ఫోన్‌ ఎత్తింది.
”అమ్మా..” అవతలనుంచి కూతురి గొంతు
”చెప్పమ్మా… ఏమైంది?”
”నాకేం కాలేదమ్మా. నేను బాగానే వున్నాను..”
”మరెందుకు చేసావు… కంగారుపడ్డాను..” అంది అవంతిక కాస్త కోపంగా.
”నేవిన్నది నిజమేనా?…”
”ఏమి విన్నావు ..”
‘నాన్నని విడాకులు అడిగావట…”
”మీ నాన్న చెప్పాడా?…”
”ఎవరు చెపితే ఏమిటమ్మా.. ఇదేమన్నా చిన్న విషయమా? చెప్పకుండా వుంటారా? రేపో మాపో షష్ఠి పూర్తి చేసుకోవాల్సిన సమయంలో విడాకులు ఏమిటమ్మా ..” అయోమయంతో అడిగింది స్వాతి.
అవంతిక ఏమీ మాట్లాడ లేదు.
”ఏమ్మా మాట్లాడవు…. నాన్న నీకు ఏం తక్కువ చేశారు..” కాస్త గొంతు పెంచింది స్వాతి
”నేనేం తక్కువ చేశానని నువ్వు నీ ఇష్టం వచ్చిన వాడిని పెళ్ళి చేసుకున్నావు…” ఎదురు ప్రశ్నించింది అవంతిక.
‘అదేమిటమ్మా అలా మాట్లాడతావు? దానికి దీనికి సంబంధం ఏమిటి. నేను ప్రేమించి ఇష్టపడిన వ్యక్తిని పెళ్ళి చేసుకోవటం తప్పా? అయినా మీరు ఒప్పుకుంటేనేగా నేను చేసుకుంది” అర్థంకాక అడిగింది స్వాతి.
‘ఒప్పుకున్నాము అంటే అది నా సంస్కారం. ఎదుటి వాళ్ళ ఇష్టాఇష్టాలను నేను గౌరవించ బట్టే మన కుటుంబం ఏ ఒడిదుడుకులు లేకుండా సాగింది ఇన్నాళ్ళు. కానీ’ అంటూ ఆగింది అవంతిక.
”కానీ… ఏం జరిగిందమ్మ ఇప్పుడు ఇంతలోనే”
”ఇప్పటికిప్పుడు ఏమీ జరగలేదు. నా చిన్నతనం నుండి జరుగుతోందే… కాకపోతే ఇప్పుడు నాకు ధైర్యం వచ్చింది, నేను ఒంటరిగా బతకగలనని”
‘అసలు నీ మాటలేం అర్థం కావట్లేదమ్మా”
”అర్థం కావు, ఎందుకంటే నీ చిన్నతనం నుండి నువ్వు అడింది ఆటగా పాడింది పాటగా సాగింది.. నాలా అనుక్షణం తిరస్కారానికి గురైతే అప్పుడు అర్ధమయ్యేది”.
‘నీకు మాత్రం ఎవరేం తక్కువ చేశారు.. లక్షలు కట్నం ఇచ్చి తాతగారు పెద్దింటి సంబంధం చేశారు. నాన్నగారు నిన్ను కాలుకింద పెట్ట నివ్వకుండా చూసుకుంటున్నారు. .ఇంకే కావాలి”.
”ఇవేనా కావలిసింది. మరైతే మేము లక్షల కట్నం ఇచ్చి మంచి సంబంధం చూస్తాము, అంటే నువ్వు ఒప్పు కోలేదు మరి”.
”అదేకదా నేను చెప్పుతున్నది నేను ఇష్ట పడనప్పుడు మీరు లక్షలు పోసినా ఉపయోగం ఏమిటి..”
”మరి అదే నాకు కూడా వర్తిస్తుందిగా. కార్లు, బంగ్లాలు, నగలు ఎన్ని వున్నా స్వేచ్ఛ లేనప్పుడు ఏమి ఉపయోగం”.
‘అంటే నువ్వు ఇష్టంలేని పెళ్ళి చేసుకున్నావా?” జాలిగా అడిగింది తల్లిని స్వాతి.
”ఒక్క పెళ్ళేనా..” అంటూ ఒక జీవం లేని నవ్వునవ్వి ఊరుకుంది అవంతిక.
‘ఇంకేమి జరిగింది అమ్మ’ అర్థం కాక అడిగింది.
”పెద్ద చదువులు చదివి, నీలాగా మంచి ఉద్యోగం సంపాదించి, నా కాళ్ళ మీద నేను నిలబడదామనుకున్నా, కానీ మీ తాత, మా తాత కలసి ఆడపిల్లలకు చదువెలెందుకు ఏ ఊళ్లు ఏలాలి? అంటూ కాలేజీకి పంపలేదు..”
”పొనీలేమ్మ అయిపోయిందేదో అయిపోయింది. ఇప్పుడు నీకు ఉద్యోగంతో పనేముంది, నాన్న నువ్వు ఎంత అడిగితే అంత ఇస్తారు”.
‘ఆ ఇస్తారు.. పదిరూపాయలకు పది సార్లు బతిమిలాడుకోవాలి, ఆ తరువాత ప్రతి పైసాకు లెక్క చెప్పాలి” వాస్తవం చెప్పింది అవంతిక.
అవంతిక మాటలకు ఏం జవాబు చెప్పాలో అర్ధం కాక మౌనంగా వుండి పోయింది స్వాతి.
‘మా అమ్మ గొడవ పడలేక చివరకు సంగీతం, నాట్యం నేర్చు కోవటానికి ఒప్పుకున్నాడు మీతాత. ”పెళ్లి తరువాత నీ తైతక్కలు ఎవడు చూడాలి అంటూ” మీ నాన్న నన్ను వంట గదికి పరిమితం చేసాడు…”
”ఇలా చెప్పుకు పోతే చాలా వున్నాయి. మన ఇల్లు కట్టించినప్పుడు, ఏనాడన్నా నా అభిప్రాయానికి మీనాన్న విలువ ఇచ్చారా? అసలు ఎక్కడ కడుతున్నారు, ఎని ్నగదులు కడుతున్నారు. వంట గది ఎలా వుండాలి, గహ ప్రవేశం చేసే దాక నాకు ఏమీ తెలియదు”.
”నిజమే నమ్మా నాకు చూపించలేదు నాన్న” అదేమంటే, ”నువ్వు చిన్న పిల్లవి నీకేం తెలుసు” అన్నారు.
”మన ఇంట్లో చూడటానికి అన్నీ వున్నాయి, కాని ఏవీ నాకిష్టమైనవి కావు, అన్నీ మీనాన్నకు నచ్చినవే. మన ఇంట్లో ప్రతి వస్తువు మీద మీనాన్న పేరే వుంటుంది. చివరకు నా హ్యాండ్‌ బాగ్‌ మీద కూడా.. హ్యాండ్‌ బాగ్‌ అంటే గుర్తుకు వచ్చింది.. నా ఖరీదైన హ్యాండ్‌ బాగ్‌ చూసి చాలామంది ఎక్కడ కొన్నావు అని అడిగేవాళ్ళు. దానికి సమాధానం ఏం చెప్పాలో తెలియక మౌనంగా వుండి పోయేదాన్ని. ఎందుకంటే అది కూడా మీనాన్న ఎక్కడినుంచి కొనుక్కొచ్చాడో కూడా తెలియదు.. అదీ ఆయన నాకిచ్చిన స్వేచ్ఛ”
”కాని నాన్న నీకు ఎంతో ఖరీదైనవి తెచ్చిచ్చేవాడు.. ప్రేమ లేకపోతే అంత ఖరీదైనవి తేడు కదా?”
‘ఖరీదైనవి తెచ్చేది నా మీద ప్రేమతో కాదు, ఆయన స్టేటస్‌ చూపించుకోవటానికి. ఆయనకు పెళ్ళాం అంటే ఓ షో కేసులో బొమ్మ. ఆ బొమ్మకు ఖరీదైన వస్తువులతో ఆలంకరించి తన స్టేటస్‌ అందరికీ చూపాలనే తాపత్రయం. అంతే కాని ఆ బొమ్మకు మనసు వుంటుంది, ఇష్టాఇష్టాలు వుంటాయని తెలియదు ఆయనకు. ఈ ఇంట్లో నేనొక కాంచన సీతను..”.
”కాంచన సీతా?..” ఆ మాటకు ఆశ్చర్య పోయింది స్వాతి.
”అవును, కాంచన సీతే, ఆ రాముడు తన ఆధిపత్యాన్ని నిరూపించుకోటానికి కాంచన సీతను పక్కన కూర్చో పెట్టుకుని యాగం చేసాడు. ఇప్పటి మగాళ్ళు కూడా ఆ మహానుభావుడిని ఆదర్శంగా తీసుకుని తమ భార్యలను కాంచన సీతలను చేసి తమ అభిజాత్యాన్ని, ఆధిపత్యాన్ని చెలాయిస్తున్నారు”.
”అవునమ్మా అందుకనే కదా చివరకు ఆ సీత రాముడ్ని వదిలి వెళ్ళి పోయింది..”
”పిల్లలు ఎదగక ముందే రామయ్యకు అప్పగించి వెళ్ళి పోయింది. నేను కూడా ఓ క్షణం నిన్ను మీనాన్నకు అప్పగించి వెళ్ళిపోదాం అని అనుకున్నా, కానీ సీతమ్మలా గుండె రాయి చేసుకోలేక పోయా.. నిన్ను వదిలి వెళ్ళలేక పోయా. కానీ ఇప్పుడు నాకు ఏ బాధ్యతలూ లేవు, అందుకనే కాలు బయట పెడుతున్నాను..”
”అది సరేనమ్మ బయటకి వెళ్లి ఎలా బతుకుతావు డబ్బులు ఎలా వస్తాయి.. ఎవరు సాయం చేస్తారు. ఇప్పుడంటే నువ్వు అడిగినా అడగకపోయినా నాన్న నీ పర్సు నిండా డబ్బులు పెడుతున్నాడు” అనుమానంగా అడిగింది.
”పర్సు నిండా డబ్బులు…అవును నిజమే.. చెరువు నిండా నీళ్ళు వున్నా గొంతు తడవని పరిస్థితి నాది. .నువ్వు ఏనాడన్నా నేను ఖర్చు పెట్టడం చూసావా?”
”అవునమ్మా, నేను కూడా అదే అనుకునే దాన్ని, నాన్న అన్ని డబ్బులు ఇచ్చినా, అమ్మ ఏమిటి ఖర్చు పెట్టదు పిసినారిది అని”
”అది పిసినారితనం కాదు పిరికితనం.. ఖర్చుపెడితే మీనాన్న ఎక్కడ తిడతాడో అని భయం…”
”తిట్టేవాడా?” ఆశ్చర్యపోతూ అడిగింది స్వాతి.
”రూపాయి ఖర్చు పెడితే వందలెక్కలు చెప్పాలి. నా దగ్గర రెండు మూడు క్రెడిట్‌ కార్డులు ఉండేవి కానీ వాటి పాస్‌ వార్డ్‌లు మాత్రం మీనాన్న దగ్గర ఉంటాయి. అందుకే ఖర్చ పెట్టే దాన్ని కాదు..”
‘సరేనమ్మా అయిందేదో అయిపోయింది, నేను నీకు డబ్బు పంపిస్తా.. నీకు నచ్చినట్టు ఖర్చు పెట్టుకో’
”వద్దమ్మా నేను ఎవరి మీదా ఆధారపడదలుచుకోలేదు… ఇన్నాళ్ళు జీతం లేని పనిమనిషిగా బతికాను. ఇప్పుడు ఆ కష్టం ఏదో ఎక్కడోకొక్కడ పడితే అంత ముద్ద పెట్టకపోరు”
‘ఎందుకమ్మా అంత కష్టం.. అసలు నాన్న పరువేం కావాలో ఆలోచిస్తున్నావా…”
”మీ పరువుకి భంగం కలిగించేపని ఏమీ చెయ్యను. ఏ అనాధాశ్రమానికో వెళతాను. ఇప్పటికీ నువ్వు మీ నాన్న పరువు మర్యాద గురించే ఆలోచిస్తున్నావు కాని, నాగురించి, నేను పడుతున్న మానసిక వేదన గురించి అర్థం చేసుకోవట్లేదు.. రేపు నా పరిస్థితి నీకు రాకుండా చూసుకో..”
”అవంతిక మాటలకు, స్వాతి పెద్దగా నవ్వేసింది..”
”ఎందుకలా నవ్వుతున్నావు..”
‘నేను చదువుకున్నాను ఉద్యోగం కూడా చేస్తున్నాను, నాకా పరిస్థితి రాదు..”
”రాకూడదనే దేవుడిని కోరుకో, కానీ మగవాడి అహంకారానికి, అభిజాత్యానికి నీ మొగుడు ఏమి మినహాయింపుకాదు”
”ఆ పరిస్థితే వస్తే నేను నీదారిలోనే నడుస్తా’
‘చూసావా నా దారి సరైయినదని ఇప్పటికైనా ఒప్పుకున్నావు. నువ్వు కూడా నన్నే సమర్థిస్తున్నావు. ఎవరికైనా తనదాకా వస్తే గదా తెలిసేది కష్టం’
తల్లి మాటలకు ఏమి జవాబులు చెప్పాలో అర్థం కాక మౌనంగా వుండి పోయింది, మానం అంగీకారానికి సంకేతంలా.
”నాకు నువ్వేదన్నా సహాయం చేయదలిస్తే మీ నాన్నను, మా విడాకులకు అడ్డుపడొద్దని చెప్పు”.
అవంతిక అడిగిన దానికి సమాధానం ఏం చెప్పాలో తెలియక
”అలాగేనమ్మా..” తల్లి తీసుకున్న నిర్ణయాన్ని మనసులోనే సమర్ధిస్తూ ఉండగా అప్రయత్నంగా స్వాతి కళ్ళలో నుండి కనీళ్ళు జలజలా రాలాయి.

– ఈ శ్రీనివాస రెడ్డి, 7893111985