విశ్వవిద్యాలయాల రక్షణ  ప్రభుత్వానిదే..

 జై తెలంగాణ ఉద్యమం 1969 నుండి  ఉవ్వెత్తున ఎగిసి పడింది. తెలంగాణ ఉద్యమాన్ని నీరుగార్చేందుకు, ఆరు సూత్రాల పథకంలో భాగంగా, ఉపశమనం కోసం 1974లో నాటి ప్రధాని ఇందిరా గాంధీ హైదరాబాద్ లోని కంచ గచ్చిబౌలిలో 2300 ఎకరాల భూమిని ( సర్వే నెంబర్ 25 ) కేటాయించి పరిశోధనలకు, విద్యా బోధనకు  కేంద్రీయ విశ్వవిద్యాలయాన్ని ఏర్పాటు చేసింది. ల్యాండ్ ఆఫ్ ఇంటలెక్చువల్స్ గా ఖ్యాతి గడించి, ప్రపంచ స్థాయి శాస్త్రవేత్తలను అందించిన విశ్వవిద్యాలయంగా  పేరుగాంచి ఇంటర్నేషనల్ అక్రిడిటేషన్లో 100 వ స్థానాన్ని, భారత్ అక్రిడిటేషన్లో 10 వ స్థానాన్ని పొందింది. ఈ విశ్వ విద్యాలయానికి కేటాయించిన స్థలాన్ని కేవలం విద్యారంగ అభివృద్ధికి, పురోగతికి, పరిశోధనలకు మాత్రమే వినియోగించాలని ఇతరములకు కేటాయించరాదని నాటి ప్రభుత్వ ఉత్తర్వులలో స్పష్టంగా  పేర్కొన్నది. ఇంత స్పష్టంగా ఆదేశాలిచ్చినా ఆంధ్రప్రదేశ్ ప్రభుత్వం జవహర్ నవోదయ స్కూల్ కు, ఏపీఎస్ఆర్టీసీ కి, స్పోర్ట్స్ అథారిటీకి, రంగారెడ్డి జిల్లా హెడ్ క్వార్టర్స్ కు, మండల రెవెన్యూ ఆఫీసుకు, స్టాటిస్టికల్ సెర్చ్ కు, ఏపీ ఎన్జీవోస్ కి అంటూ పలు విభాగాలకు 2004 వరకే 680 ఎకరాల భూమిని కేటాయింపులు చేశారు.  ఇప్పుడు TGIIC కి ఇచ్చిన 400 ఎకరాల భూమిని, వివిధ ప్రైవేట్ కంపెనీలకు కేటాయించారు. ఈ భూమి మొత్తంగా యూనివర్సిటీ కాంపౌండ్ లోనే ఉంది. దీనిని ప్రభుత్వ భూమి అనడం/ ప్రకటించడం ఏ మేరకు సమంజసం.
అధికారంలో ఉన్న రాజకీయ పార్టీలు,  విశ్వవిద్యాలయాల, విద్యాలయాల భూములను  అన్యాక్రాంతం చేయడం  ఆనవాయితీగా వస్తోంది. పర్యావరణాన్ని దెబ్బతీయడమే కాకుండా, నగరాలకు ఆక్సిజన్ అందించే  వృక్షాలను ధ్వంసం చేయడం, వీటితో మనుగడ సాగిస్తున్న  పశు పక్ష్యాదులను అంతమొందించడం, జాతి నిర్మాణానికి ఉపయోగపడే, పరిశోధనలకు అవకాశం లేకుండా చేయడం శోచనీయం. ఇది పూర్తిగా రాజ్యంగ వ్యతిరేక చర్య. కేవలం కాంక్రీట్ బిల్డింగులకు పరిమితం చేయడం అంటే  విద్యారంగాన్ని శాస్త్రీయత లేని యాంత్రీకరణ చేయడమే కాగలదు. విధ్వంసం ఎప్పటికీ అభివృద్ధి కాజాలదు. చారిత్రాత్మక  ఉస్మానియా యూనివర్సిటీకి 2400 ఎకరాల భూమిని కేటాయించగా ఇప్పుడు అది 1600 ఎకరాలకు పరిమితమైంది. కాకతీయ విశ్వవిద్యాలయాన్ని 640 ఎకరాల భూమిలో స్థాపించగా అనేక అక్రమాలకు గురైంది. ఇటీవల అగ్రికల్చర్ యూనివర్సిటీలోని 100 ఎకరాల స్థలాన్ని  హైకోర్టు నిర్మాణానికి కేటాయించారు. ప్రపంచ దేశాలలో యూనివర్సిటీలను ముందుచూపుతో  (200 లేక 300 సంవత్సరాలు) భూములు కేటాయించి  కాపాడుతుండగా తెలంగాణలో, దేశంలో మాత్రం తాత్కాలికంగా ఆలోచిస్తూ భూములను అన్యాక్రాంతం చేస్తున్నారు.

విద్యాలయాలు ఆధునిక దేవాలయాలు. దేశం పలు రంగాల్లో అభివృద్ధి సాధించడానికి  ఇవి దోహదకారులు. భావి తరాలలో చైతన్యాన్ని, శాస్త్రీయ అవగాహనను పెంపొందించడానికి సుక్షితులైన బాధ్యతగల పౌరులుగా తీర్చిదిద్దడానికి ఉపయోగపడే కేంద్రాలు విశ్వవిద్యాలయాలు. ఇప్పటికే కాంట్రాక్టు ఉద్యోగులతో, అరకొర వసతులతో  అల్లాడుతున్న విశ్వవిద్యాలయాలకు నిధులు కేటాయించి అభివృద్ధి చేయడం ఆపేసి,  ప్రైవేట్ విశ్వవిద్యాలయాలకు భారీగా అనుమతులు మంజూరు చేస్తున్నారు. వేలాదిమంది  విద్యార్థుల జీవితాలతో చెలగాటమాడుతున్నారు. వందలాదిమంది బోధన, బోధ నేతర సిబ్బంది మనుగడను ప్రశ్నార్థకం చేస్తున్నారు. పచ్చని చెట్లు, పక్షుల కిలకిలా రావాలను కనిపించకుండా వినిపించకుండా, కుందేళ్లు దుప్పులు, అడవి పందుల పరుగులు  వినపడకుండా, జలాశయాల ఉనికి లేకుండా  చేస్తున్నారు. బఫెల్లో లేక్, పీకాక్ లేకులు లేవంటున్నారు. అసలది అటవీ భూమి కాదని వితండవాదం చేస్తున్నారు. బయో లైఫ్ ను రూపం లేకుండా చెరిపి వేస్తున్నారు. జంట నగరాలు ఆక్సిజన్ అందిస్తున్న  ఊపిరితిత్తుల వంటి అడవిని నాశనం చేసి వాతావరణం కలుషితం చేస్తున్నారు. పర్యావరణ శాస్త్ర వేత్తలు పరిశీలించి నిజాలు నిగ్గుతేల్చాలి.  మానవాళి మనుగడకు పర్యావర్ణ రక్షణ ప్రాధాన్యతను చాటి చెప్పాల్సిన సందర్భం కూడా! పురాతన చరిత్రకు ఆనవాళ్లుగా మిగిలిన మాఘ్రమ్ రాక్స్ ప్రాంతాన్ని కార్పొరేట్ సంస్థలకు ధారాదత్తం చేస్తున్నారు. విద్యార్థుల నిరసనను పక్కదారి పట్టిస్తూ, మద్దతుగా నిలిచిన బుద్ధి జీవులు మేధావులపై  రెచ్చగొడుతున్నారనే అపవాదు మోపుతున్నారు. ప్రశ్నించడం అంటే ప్రజల కోసం, సత్యం కోసం, ప్రగతిశీల అభివృద్ధి కోసం నిలబడటమే. రెండున్నర దశాబ్ధాల పాటు బోధన చేయడంతో ఆత్మీయ అనుబంధం పెనవేసుకున్న, పౌర హక్కుల నేత ప్రొఫెసర్ హరగోపాల్ వంటి పెద్దల అభిప్రాయాన్ని గౌరవించైనా  కాంగ్రెస్ ప్రభుత్వం హెచ్సీయు భూముల కేటాయింపు ప్రక్రియను/ ఆలోచనను  తక్షణం ఉపసంహరించుకోవాలి. ఈ విషయంలో విజ్ఞతతో నిర్ణయం తీసుకోవడం పాలకుల బాధ్యత. ఈ ప్రత్యేక సందర్భంలో ఆపార్టీ అగ్రనాయకుడు రాహుల్ గాంధీ తెలంగాణా ఆత్మ గౌరవ రక్షణ కోసం చొరవ చూపడం ఎంతైనాఅవసరం.అనివార్యం కూడా!