ఋతువు రాగానే వాడు బడి గేటు ముందు
బెత్తానికి వెరవని బడి పిల్లాడిలా
పురుగుల్ని చంపలేని రంగు రంగు
పురుగు మందు డబ్బాకొట్టు ముందు
బుద్ధిగా నిలబడే వట్టి పిచ్చిమారాజు వాడు
ఈ దేశపు రైతువాడు
తొలకరి చినుకుల చురకలు
ఆచ్ఛాదన లేని దేహంపై
పలకరిస్తే చాలు పులకరించి పోతూ
అయిసు బండి వెంట పరుగెత్తే పసివాడిలా
మొలకెత్తని విత్తనాల కొట్టు ముందు
పదే పదే వాలిపోయే వాడు
ఈ దేశపు రైతువాడు
దున్నుతూ – తడుపుతూ – తడుస్తూ
ఎండుతూ – వాడుతూ – ఒడ్డుతూ
నిరంతరం ఓడుతూ బతుకు బండి లాగేవాడు
పండిన రాజనాల్లాంటి గింజల్ని
పంది కొక్కుల గాదెల్లో నింపే
పాలకడల్లాంటి మార్కెట్‌ యార్డులో
యే రాతి తల్పం మీదో
ఎంతకూ రాని వంతుకోసం
వేచి వుండే క్షుధానల దగ్ధమూర్తి వాడు
లక్ష్మీదేవి దరిచేరని విష్ణుమూర్తి వాడు
అడిగితే లేదనకుండా ఇవ్వడమే తెలిసిన వాడు
భూమితల్లి శపించిన కర్ణుడు వాడు
అలగడం మరిచిపోయిన ధర్మరాజు వాడు
వంటి మీదే కాదు ఇంటి మీదే కాదు
పండిన పంట మీద కూడా
ఇంత ఆచ్ఛాదనకు నోచుకోని
నిరుపేద రారాజు వాడు
ఈ దేశపు వెన్నుముకని
నిటారుగా నిలబెట్టడం కోసం
రోజూ వెన్ను విరుచుకు పోరాడే భూమిలేని భూమీశుడు వాడు
నిరంతరం ఓడిపోతూ కూడా
ఈ దేశపు బతుకు కోసం
అనుక్షణం చచ్చేవాడు
ఈ దేశపు మెతుకు కోసం
కాడిని శిలువలా మోస్తూ
తిరిగే రక్షకుడు వాడు
ఋతువు రాగానే పునరుత్థానం పొందే
దేవుడు వాడు
ఈ దేశపు రైతువాడు
– వి. విజయకుమార్‌, 555802596
