వేగ రావోయ్‌ కార్మిక

పోరాటాలు, త్యాగాలతో కొన్ని హక్కులు సాధించుకుంది కార్మికలోకం. ఆ హక్కులను గుంజుకునేందుకు సిద్ధమైంది కేంద్ర ప్రభుత్వం. తాము పాలిస్తున్న రాష్ట్రాల్లో కార్మికులు, ఉద్యోగుల పని గంటలు పెంచుతూ నిబంధనల్లో మార్పులు తెస్తోంది. కూటమి ప్రభుత్వం అధికారంలో ఉన్న ఆంధ్రప్రదేశ్‌లో కూడా దీనికి సంబంధించిన ఉత్తర్వులు జారీ చేసింది. ఎప్పడో ఈ విధానాలకు పునాదులు వేసిన కాంగ్రెస్‌ ప్రభుత్వం సైతం మొన్న కర్నాటకలో, నిన్న తెలంగాణలో పనిగంటలు పెంచుతూ తీసుకొచ్చాయి. అధికారంలో ఎవరున్నా కార్పొరేట్ల ప్రయోజనాలు కాపాడడం, శ్రామికుల శ్రమను దోచిపెట్టడం తప్ప సామాన్యుల సమస్యలు పట్టవనడానికి ఇదే నిదర్శనం.
బీజేపీ రూపొందించిన నాలుగు లేబర్‌ కోడ్‌లతో కార్మిక హక్కులు ప్రమాదంలో పడ్డాయి. ఇవి అమల్లోకి వస్తే కార్మికులు శతాబ్దాలుగా పోరాడి సాధించుకున్న కనీస హక్కులు, వేతన నిర్ణయ పద్ధతి, సంఘాలు పెట్టుకునే హక్కు, సమ్మెచేసే హక్కు, నిరసనలు తెలిపే హక్కులకు కార్మికులు దూరమవుతారు. కార్మికుల శ్రమ కారుచౌకగా కార్పొరేట్ల బొక్కసాలకు చేరుతుంది. అంతేకాదు ఇఎస్‌ఐ, పీఎఫ్‌ వంటి సౌకర్యాలు కూడా ప్రశ్నార్థకం అవుతాయి. అందుకే కార్మికులందరూ ఆ కోడ్‌లను ముక్తకంఠంతో వ్యతిరేకిస్తున్నారు. నేడు సమ్మె రూపంలో ఉవ్వెత్తున ఎగిసి పడుతున్నారు. అయినా అమలు చేసేందుకే మోడీ ప్రభుత్వం మొండిపట్టుతో కూర్చుంది. కార్పొరేట్లకు సేవచేసేందుకు తెగ ఉవ్విళ్లూరుతోంది.
ఇక తెలంగాణ ప్రభుత్వం సైతం పనిగంటలు పెంచుతూ జీవోని తీసుకొచ్చింది. దీంతో సార్వత్రిక సమ్మెకు ముందురోజే రాష్ట్రంలో నిరసన సెగలు రాజుకున్నాయి. జీవో ప్రతులను తగులబెట్టి కార్మికులు తమ వ్యతిరేకతను తెలియజేశారు. లేబర్‌ కోడ్‌ల రూపంలో కార్మికుల హక్కులను కాలరాసేందుకు కేంద్రం చేస్తున్న ప్రయత్నాలకు, మన రాష్ట్ర ప్రభుత్వం కూడా పనిగంటల పెంపు జీవో రూపంలో మద్దతిస్తోంది. వీటికి వ్యతిరేకంగా అనేక కార్మిక సంఘాలు సమ్మెకు సమాయత్తమవుతుంటే కేంద్రం ఆ సమ్మెను నిర్వీర్యం చేసేందుకు కుట్రలు పన్నుతోంది. దీనికోసం విభజించు పాలించు అనే ఎత్తుగడ వేసింది. ఐక్యంగా సమ్మెకు పిలుపునిచ్చిన కార్మిక సంఘాలతో విడివిడిగా చర్చలు జరుపు తామనడంలో ఆంతర్యమిదే. దీనిబట్టి కేంద్ర ప్రభుత్వానికి కార్మిక సంఘాలు లేవనెత్తుతున్న సమస్యలపైనా, కార్మికుల సంక్షేమంపైనా ఆలోచించాలనే చిత్తశుద్ధి లేదనేది స్పష్టం. గతేడాది ఆగస్టులోనే కార్మిక సంఘ నేతలు తమ న్యాయమైన డిమాండ్లను కార్మికశాఖ ముందు పెట్టారు. అయితే అప్పటినుంచి బీజేపీ ప్రభుత్వం ఎటువంటి సానుకూల చర్యా తీసుకోలేదు. గతంలోనూ ట్రేడ్‌ యూని యన్లతో కార్మిక మంత్రిత్వ శాఖ అనేకసార్లు చర్చలు జరిపింది. కానీ ఇప్పటివరకు వారిచ్చిన హామీలు, వాగ్దానాల్లో ఒక్కటి కూడా అమలు కాలేదు.
ఎవరేమైపోయినా కార్పొరేట్ల ప్రయోజనాల కోసం ఏం చేయడానికైనా బీజేపీ సిద్ధమయింది. ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే కార్మికులను కార్పొరేట్లకు బానిసలుగా మార్చడమే ఈ లేబర్‌ కోడ్‌ల లక్ష్యం. పెట్టుబడిదారీ వ్యవస్థకు సేవ చేయడమే పరమావధిగా ప్రభుత్వాలు వీటి అమలుకు తహతహలాడుతున్నాయి. వామపక్ష ప్రభుత్వమైన ఒక్క కేరళ రాష్ట్రం తప్ప మిగిలిన అన్ని రాష్ట్రాలు అమలు చేసేందుకు సిద్ధమవుతున్నాయి. మోడీ దుష్టవిధానాలకు జీ హుజూర్‌ అంటున్నాయి. ఎన్నో త్యాగాలు చేసి పోరాడి సాధించుకున్న హక్కులనే హరించాలని చూస్తే కార్మికలోకం ఎలా భరిస్తుంది? అందుకే పోరాడేందుకు సిద్ధమైంది. పదిహేడు డిమాండ్లతో సార్వత్రిక సమ్మెకు కదం తొక్కుతోంది. లక్షలాది మంది కార్మికులు ఈ సమ్మెలో పాల్గొనేందుకు సన్నద్ధమవుతున్నారు. మోడీ ప్రభుత్వం మెడలు వంచేందుకు మహోద్యమానికి సిద్ధమవుతున్నారు. అన్ని రంగాలకు చెందిన కార్మికులతో పాటు అసంఘటిత రంగాల కార్మికులు కూడా ఈ సమ్మెలో చేయీచేయీ కలిపి కదం తొక్కుతున్నారు.
కార్పొరేట్ల ప్రయోజనాల కోసం రూపొందించబడిన ఈ మోడీ విధానాలే గనుక అమల్లోకి వస్తే ఒక్క శ్రామికులే కాదు సమస్త ప్రజానికం కష్టాల కడలిలోకి నెట్టివేయబడుతుంది. అందుకే కార్మికలోకంతో పాటు రైతులు, మహిళలు, దళితులు, విద్యార్థులు, యువత, ఆదివాసీలు.. ఇలా ఈ సమ్మెకు ఢిల్లీ నుండి గల్లీ వరకు యావత్‌ ప్రజానికం మద్దతుగా నిలుస్తోంది. నాడు తమను మింగేయజూసిన నల్ల చట్టాలను రైతులు ఐక్యతతో తిప్పికొట్టారు. నేడు కూడా శ్రామిక వర్గం కచ్చితంగా తిప్పికొడతారు. అంతేకాదు తమ సమస్యలు పట్టని పాలకుల నుంచి తమను తాము రక్షించుకునేందుకు శ్రామికులకు ఈ సార్వత్రిక సమ్మె ఒక గొప్ప శక్తినిస్తుంది.
‘పట్టిన పిడికిళ్లే పైకిత్తిన జెండాలై…
కలిసిన కంఠాలే ఎలుగెత్తిన శంఖాలై
కదిలిందీ అరుణ సైన్యం
బెదిరిందీ చీకటి రాజ్యం’ అన్న కవి వాక్యాలు అక్షర సత్యాలు.